دو رویکرد اصلی راجع به خوش‌بینی وجود دارد:
1-خوش‌بینی سرشتی یا گرایشی 
2-خوش‌بینی تبیینی یا اسنادی 

 

 

1)خوش‌بینی سرشتی یا گرایشی:

 در این رویکرد خوش‌بینی به‌عنوان یکی ویژگی شخصیتی گسترده مفهوم شده و توسط انتظارات خوش‌بینانه مشخص می‌شود، خوش‌بینی گرایشی یک انتظار کلی است که بیشتر چیزهای خوب در آینده اتفاق می‌افتد تا چیزهای بد(زمردی،1386).

 

 


2)خوش‌بینی تبیینی یا اسنادی:

مارتین سلیگمن  در سال 1998مطرح می‌کند که خوش‌بینی یک شیوه‌ی تبیین است تا یک صفت شخصیتی گسترده. در این رویکرد افراد خوش‌بین وقایع منفی یا تجربیات منفی را به عوامل و علت‌های خارجی، ناپایدار و بخصوص نسبت می‌دهند و در مقابل افراد بدبین وقایع و تجربیات منفی و بد را به علت‌های درونی، پایدار ثابت و کلی مانند شکست شخصی نسبت می‌دهند(آلن کار ،2004 به نقل از زمردی،1386).

 

 

 

 

فهرست مطالب
1-8) تعاریف نظری    4
1-9-3) خوش‌بینی    4
2-2-13) خوش‌بینی    13
2-2-14)ارزیابی خوش‌بینی:    14
2-2-15)رویکردهای خوش‌بینی    16
2-2-16)اجزا و مؤلفه‌های خوش‌بینی    19
2-2-17)منشأ خوش‌بینی(ارثی یا اکتسابی)    21
2-2-18)خصوصیات کلیدی خوش‌بینی و بدبینی    21
2-2-19)خوش‌بینی و راه‌های مقابله با استرس    25
2-2-20)سرسختی ذهنی و مقابله با استرس    26
2-2-21)خوش‌بینی و سرسختی ذهنی    27
2-3)تحقیقات داخلی و خارجی    28
2-3-1)تحقیقات داخلی    28
2-3-2)تحقیقات خارجی    31
منابع    38